عبارت دعایی
این عبارت متأثر از فرهنگ، دین و موضوع نامه تعیین می شود؛ که صورت متداول آن همان “به نام خدا” است. عبارت دعایی در ابتدای نامه و وسط سطر نوشته می شود. اما گاهی در سربرگ نامه چاپ شده است که در این صورت از تکرار آن در متن پرهیز می کنیم. توصیه می شود برای عبارت دعایی از عبارت فارسی مناسب استفاده گردد.
عبارت های دعایی متداول در نامه ها
| به نام خدا | ساده ترین، کوتاهترین، رساترین و پرکاربردترین عبارت است. استفاده از آن در انواع نامه های اداری جایگاه دارد. و مهم ترین ویژگی آن فارسی بودن آن است. |
| باسمه تعالی | این عبارت به اشتباه بدون الف و به صورت “بسمه تعالی” جا افتاده است. حذف “الف” فقط در بسم الله جایز است. باسمه تعالی این روزها در نامه های اداری کمی منسوخ شده و جای خود را به عبارت “به نام خدا” داده است. اما ناگفته نماند که همچنان در نامه های اداری- سیاسی جایگاهی ویژه دارد. |
| بسم الله الرحمن الرحیم | بیشتر در بیانیه های سیاسی کاربرد دارد و عدم استفاده از آن در سایر نامه ها به دلیل وجود واژه ی “الله” است که باید با احترامات لازم همراه باشد. برای رفع این مسأله دیده می شود که گاهی از “ا…” به جای واژه “الله” استفاده می گردد که صحیح نیست. |
به کار بردن ترجمه فارسی آیات و احادیث در بالای نامه، با توجه به موضوع نامه از رسوم دیرباز نامه نگاری است، که پس از بردن نام خدا یا به جای آن، قبل از مخاطب می آید. استفاده از آیات و احادیث در حد اعتدال به زیبایی نامه کمک و از طرفی اثرگذاری موضوع نامه را بیشتر می کند. با همه این تفاسیر توصیه می گردد در نامه هایی با موضوعات سطحی فقط به ذکر نام خدا اکتفا گردد.
عبارات دعایی دیگری مانند هوالعلیم، هوالخلاق، هوالباقی و از این دست عبارات در نامه های تبریک و تسلیت غیر رسمی، تقدیرنامه ها، وصیت نامه ها و دیگر متون ادبی کاربرد دارد. به دلیل عدم استفاده از این عبارات در نامه های اداری شرح موارد نمی دهیم. اگر بخواهیم با توجه به آنچه تا اینجا گفته شد مناسب ترین عبارت دعایی را معرفی کنیم، همان “به نام خدا” است.