آگهی ابزار ارتباطی است که پیامگذار با یکی از وسایل ارتباطی (تلویزیون، روزنامه، اینترنت و …) و با پرداخت هزینه مقصود خود را به آگاهی مردم می رساند.

آگهی به مطالبی گفته می شود که از جانب فردی یا دستگاهی برای آگاه کردن عموم مردم بر ورقه ای نوشته شود، بر دیوار نصب گردد.
در روزنامه یا مجله ای به چاپ رسد، یا از رادیو و تلویزیون پخش شود و جنبه ی تبلیغی داشته باشد، و نیز نوشته ای است که خبر یا دستوری نو به مردم ارائه دهد.

در این مقاله بخوانید: نمونه انواع آگهی (5 نمونه آگهی)

در متون روزنامه نگاری، آگهی را متنی برای اطلاع خواننده دانسته اند که از سوی فرد یا مؤسسه ای در در صفحه های معمولی یا محل ویژه ای در روزنامه یا مجله به چاپ برسدو در مقابل آن، طبق قانون، تعرفه، و یا مقررات داخلی نشریه حق الدرج پرداخت شود.
در عرصه ی تجارت، آگهی را شخص یا مؤسسه ای معین با هدف نفوذ در عقاید و واکنش های مردم انتشار می دهد و حاوی توصیف خدمات و کالاهاست؛ به طوری که بازتاب مخاطبان را با قصد آگهی کننده هماهنگ سازد.

درباره ی تاریخچه ی آگهی گفتنی است که در الواح گلی بابلی حدود 3000 سال قبل از میلاد مسیح و کاغذهای پاپیروس در مصریان قدیم اعلان هایی بود.

بازرگانان فنیقی برای فروش کالاهای خود اعلان هایی به دیوارها می چسباندند؛ نخستین آگهی نوشتاری در سال 1472 م. انتشار یافت.
استفاده از آگهی در ایران به عهد باستان باز می گردد؛ از نخستین ابزارهای آگهی رسانی می توان به تابلوها و جارچی ها اشاره کرد.

پیشینه ی آگهی در ایران به ترتیب شامل دیوارکوب، نشریه ی ادواری، کتاب سینما، رادیو، تلویزیون، و جز آن بوده است.
افزون بر آن، نشر آگهی های مستقیم به تقلید از سایر کشورها و گونه های مختلف از قبیل کتابچه، بروشور، کاتالوگ، یا سالنمای اختصاصی نیز مرسوم بوده است.

آگهی در عهد قاجار، نام های متفاوتی چون اعلام نامه، اعلان، اعلان نامه، اشتهارنامه، انتشارنامه، اعلانات تجارتی، و اعلان دولتی داشته که هیچ یک به جز ((اعلان)) قبول عام نیافته است.

در سال 1314 ش. فرهنگستان ایران واژه ی ((آگاهی)) را جاگزین ((اعلان)) کرد.
اما رئیس وقت اداره ی کل شهربانی، درخواست کرد که چون کلمه ی آگاهی برای تأمینات اداره کل شهربانی تعیین شده از ((آگاهی)) به جای ((اعلان)) خودداری کنند. پس از این ((آگهی)) به جای ((آگاهی)) تعیین شد.

آگهی بر دو نوع است:

آگهی یک اطلاع رسانی است که به منظور انتقال پیام یا اطلاعات خاص به جامعه ارائه می‌شود.
آگهی‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: آگهی خصوصی و آگهی عمومی.

آگهی خصوصی:

در این نوع آگهی، پیامگذار یک فرد حقیقی است و هدف اصلی از انتشار آگهی، حاصل کردن سود مستقیم برای پیامگذار است.
به عبارت دیگر، فرد یا شرکت آگهی‌دهنده از انتشار آگهی با هدف فروش کالاها یا خدمات خود به دست آمده است.
آگهی‌های فروش ملک و اتومبیل به عنوان نمونه‌های این دسته مطرح هستند.

آگهی عمومی:

در مقابل، آگهی عمومی توسط سازمان‌ها و اشخاص حقوقی منتشر می‌شود و هدف آن تأمین نیازها و مصالح عمومی است.
این نوع آگهی شامل مزایده، مناقصه، استخدام، حصر و وراثت، تأسیس شرکت، دعوت به مجمع عمومی و سایر امور مرتبط با عموم مردم می‌شود.

آگهی‌ها از لحاظ موضوع و مرجع آگهی‌دهنده به دو دسته رسمی و غیررسمی تقسیم می‌شوند.
آگهی‌های رسمی به عنوان یک زیرگروه مهم شامل آگهی‌های قضایی و اداری هستند.
این آگهی‌ها نقش مهمی در اطلاع‌رسانی مسائل حقوقی و اداری جامعه دارند و برخی از مهمترین منابع اطلاعات قانونی و اداری برای مردم محسوب می‌شوند.

آگهی های قضایی

آگهی‌های قضایی جزء اجزای حیاتی نظام قضایی هر کشور محسوب می‌شوند و در قوانین قضایی تعیین و تشریفات مربوط به آنها پیش‌بینی شده است.
این نوع آگهی‌ها به صورت اعلانات و اطلاع‌رسانی‌هایی از سوی محاکم و دیگر نهادهای قضایی منتشر می‌شوند و بر اساس آیین دادسرای مدنی و دیگر قوانین مرتبط با قضاء شکل می‌گیرند.

نقش اصلی این آگهی‌ها، اجرای قوانین و مقررات قضایی و حفظ عدالت در جامعه است.

نحوه شکل‌گیری آگهی‌های قضایی:
آگهی‌های قضایی بر اساس تصمیمات محاکم و اقدامات قضائی صادر می‌شوند.
این اطلاع‌رسانی‌ها معمولاً مرتبط با مسائلی از قبیل حصر و وراثت هستند که نیاز به اطلاع‌رسانی به عموم مردم و ذی‌نفعان دارند.
اطلاع‌رسانی از طریق آگهی‌های قضایی به افراد مشمول امور قضائی فرصت می‌دهد تا در صورت نیاز، اقدامات لازم را انجام دهند.

حصر و وراثت:
یکی از مثال‌های رایج آگهی‌های قضایی، حصر و وراثت است.
وقتی که یک فرآیند حصر یا توزیع اموال متوفی آغاز می‌شود، محکمه مسئول اطلاع‌رسانی به ورثه و اشخاص مرتبط می‌شود.
این اطلاعات معمولاً از طریق آگهی‌های قضایی در رسانه‌های رسمی منتشر می‌شود تا همه ذی‌نفعان اطلاعات لازم را دریافت کرده و حقوق و تعهدات خود را به درستی اداره کنند.

تأمین عدالت:
آگهی‌های قضایی نه تنها نقش اطلاع‌رسانی دارند بلکه به تأمین عدالت در جامعه نیز کمک می‌کنند.
این اطلاع‌رسانی‌ها از طریق رسانه‌های مختلف، از جمله روزنامه‌ها، وب‌سایت‌های قضایی و دیگر وسایل ارتباطی، به عموم مردم اعلام می‌شود و فرآیند قضایی را شفاف می‌کند.

به طور کلی، آگهی‌های قضایی نقش بسیار مهمی در ایجاد شفافیت و اعتماد به نظام قضایی دارند و به افراد فرصت می‌دهند تا در مواجهه با امور حقوقی به بهترین شکل ممکن عمل کنند.

آگهی‌های اداری و نقش آنها در ارتباطات سازمانی

آگهی‌های اداری، به عنوان یکی از ابزارهای ارتباطات سازمانی، مهمترین وسیله برای اطلاع‌رسانی در محیط‌های اداری دولتی و غیردولتی به حساب می‌آیند.
این آگهی‌ها برای بهبود جریان اداری، اطلاع‌رسانی به افراد مورد نظر، و رفع نیازها به کار می‌روند.

تفاوت با نامه‌نگاری:
آگهی‌های اداری از نظر شکل نویسی به نوعی از نامه‌نگاری با تفاوت اساسی تشکیل شده‌اند.
در حالی که در نامه‌نگاری گیرنده مشخص است، در آگهی‌های اداری گیرنده نهایی مشخص نیست و اطلاع‌رسانی از طریق رسانه‌های عمومی انجام می‌شود.

تنوع انواع آگهی‌های اداری:
این نوع آگهی شامل پیام‌های مختلفی از سازمان‌ها و شرکت‌های اداری است.
آگهی‌های استخدام، تشکیل مجمع عمومی شرکت‌ها، مناقصه و مزایده، و دیگر اعلانات مربوط به امور اداری از جمله مواردی هستند که از طریق آگهی‌های اداری منتشر می‌شوند.

تقسیم بندی انواع آگهی‌های دولتی:

از انواع آگهی‌های دولتی نیز به سه دسته از آن میتوان اشاره داشت:

1. انواع آگهی‌های سازمان‌های دولتی:
   این آگهی‌ها شامل اعلانات استخدام، مزایده، مناقصه، اطلاعیه‌ها، پذیرش دانشجو، ابلاغ هیئت‌های بدوی و تجدید نظر، مسابقه‌ها، شعارهای تبلیغاتی و موارد دیگر مرتبط با فعالیت‌های سازمان‌های دولتی هستند.
2. انواع آگهی‌های وزارت دادگستری:
   این دسته شامل آگهی‌هایی مثل انحصار وراثت، ابلاغ یک نوبت و دو نوبت، مزایده، دادنامه، ابلاغ رأی، کشف جسد، احضار و موارد مرتبط با وزارت دادگستری است.
3. انواع آگهی‌های سازمان ثبت اسناد و املاک کشور:
   این آگهی‌ها مانند فقدان سند مالکیت، تحدید حدود، مزایده، آگهی نوبتی ماده 147 قانون سازمان ثبت اسناد و املاک و ثبت شرکت‌ها و مالکیت‌های صنعتی را شامل می‌شوند.

انواع آگهی‌های اداری از طریق رسانه‌های مختلف به جامعه اطلاعات می‌رسانند و نقش مهمی در ارتقاء شفافیت و اطلاع‌رسانی مؤثر دارند.

از انواع آگهی های غیردولتی که بیشتر شامل آگهی های بازرگانی و نیازمندی های عمومی است اشاره داشت. (1)
که به وسیله ی صاحبان آگهی به دو شیوه ی مستقیم (ارتباط با سازمان های آگهی رسانه ها) و غیرمستقیم (به وسیله ی کانون های آگهی که امروزه به کانون های تبلیغاتی نیز شهرت دارند) به رسانه های جمعی، سفارش نشر و پخش داده می شود.