سطوح مدیریت در سازمان
مدیران در سازمانهای مختلف بر حسب سطح سازمان، پست سازمانی و عنوان سازمانی دسته بندی می شوند، که این دسته بندی در نمودار نشان داده شده است.
اما با توجه به موضوع، سطوح مدیریت بر اساس سطح سازمان تشریح می گردد.
سطوح مدیریت بر اساس سطح سازمان
1- مدیران سطح عالی: همانطور که از نام آن مشخص است، مدیران رده عالی افرادی هستند که مسئولیت هماهنگی فعالیتها، اهداف، رویه ها، راهبردها و خط مشی های اصلی سازمان را برعهده دارند. مدیران ارشد مهمولاً یک گروه کوچک را در سازمان تشکیل می دهند. آنها تعیین کننده سیاستهای اصلی سازمان بوده و مسئولیت همه کارهای سازمان را برعهده دارند.
مدیران عالی مسئولیت بررسی و ایجاد هماهنگی به محیطهای خارجی و سازمانهای دیگر را برعهده داشته و باید از فرصتهای محیط بیرون استفاه نمایند. از این مدیران انتظار می رود نسبت به مسایل با دید ژرف اندیش و عمیق برخورد کرده و فرایند تصمیم گیری استراتژیک مؤسسه را فعال نموده تا نسبت به تغییرات بیشمار محیطی عکس العمل مناسب از خود نشان دهند.
2- مدیران سطح میانی: مدیران میانی به طور مستقیم به مدیران عالی گزارش می دهند؛ وظیفه آنها مدیریت بر سرپرستان است و نقش حلقه ارتباطی میان مدیران عالی و مدیران عملیاتی را برعهده دارند. بیشتر وقت مدیران میانی صرف تحلیل داده ها، آماده کردن اطلاعات برای تصمیم گیری، تبدیل تصمیم های مدیریت عالی به پروژه های معین برای سرپرستان و جهت دادن به نتایج کار مدیران عملیاتی می شود.
مدیران میانی برنامه ریزی های میان مدت می کنند و برای اظهار نظر مدیریت عالی برنامه های جامع تر و بلندمدت آماده می سازند. عملکرد مدیران رده پایین را تحلیل کرده، توانایی و آمادگی آنان را برای ارتقا تعیین می کنند و به مدیران رده پایین در جهت فعالیت اصلی (تولید، فروش و یا …) خدمات مشاوره ای ارایه می دهند.
3- مدیران عملیاتی (سرپرستی): این گروه ساده ترین مدیران هستند که تنها کارکنان عملیاتی را سرپرستی می کنند. در اکثر سازمانها مدیران عملیاتی از طبقه کارکنان عملیاتی بوده و به ندرت فراتر از پستهای مدیریت میانی پیشرفت می کنند. این مدیران عملیاتی عنوان هایی مانند سرپرست فنی و سرپرست تولید دارند. همچنین برنامه های کوتاه مدت و روزانه را نیز طراحی می کنند.
برگرفته از کتاب “منشی گری (مسئول دفتری)”، فریبا ورقائی